بهره‌برداری بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی و پیامدهای آن (مطالعه موردی: دشت رفسنجان)

افزایش جمعیت و توسعه اقتصادی، اجتماعی کشور در دو دهه گذشته، افزایش مداوم تقاضای آب برای مصرف کنندگان مختلف آب را به همراه داشته و موجب گردیدهکه بعضی از آبخوانهای مهم کشور با افت شدید سطح آب زیرزمینی مواجه شوند. به همین لحاظ، ادامه روند فزاینده افت منجر به پیدایش شرایط بحرانی در برخی از آبخوان‌ها شده است. در چنین شرایطی بهره‌برداری بهینه‌ از آبخوان‌ها و فراتر از آن در سطح حوضه‌های آبریز نیازمند مدیریتی است که با توجه به ویژگی‌های کمی وکیفی مخازن آب زیرزمینی بتواند قابلیت آنها را از نظر توسعه یا اعمال‌محدودیت بهر‌ه‌برداری قبل از ایجاد وضعیت نامطلوب یا بحرانی تعیین و از بروز خسارت جبران‌ناپذیر جلوگیری نماید. این گزارش سعی دارد، رابطه‌ بین بهره‌برداری بی‌رویه از آبخوانها و پیامدهای آن را بیان نماید. در همین رابطه دشت رفسنجان به عنوان مطالعه موردی یکی از دشت‌های ممنوعه بحرانی کشور انتخاب گردیده است.